BURUK BİR BAYRAMA GİRİYORUZ!

Yarın arefe, öbürsü gün Bayram. Öncelikle içinde bulunduğumuz mübarek üç ayları geride bırakmaya iki gün kaldığımız bu günlere Cenab-ı Allah’ın birkez daha kavuşturması dileği ile herkesin mübarek Ramazan ayını tebrik ediyor, tutulan oruçların, verilen zekat ve fitrelerin kabul olmasını yüce Rabbimden niyaz ediyorum. 29 gün boyunca büyük bir keyifle, sabırla, inançla, heyecanla tuttuğumuz oruçların, kıldığımız namazların sonunda Cenab-ı Allah müslüman kullarına öyle bir hediye ihsan eylemiş ki, bunu anlatmak çok zor... RAMAZAN BAYRAMI, yada ŞEKER BAYRAMI.... Bir ay süre ile açlığa, susuzluğa dayanan, nefsimize hakim olan bizler ramazan bayramında bunun mükafatını bayram tatında alıyoruz. Çikolatalar, şekerler, baklavalar, börekler, güzel kıyafetler, harçlıklar bu bayramda alınıp veriliyor, küskünlükler ve kırgınlıklar bu bayramda gideriliyor. Özlem ve hasretlikler bu bayramda son buluyor... Bu duygularla birkez daha başta gazetemizin çok değerli okurları olmak üzere, Isparta’da yaşayan, Dünyanın neresinde olursa olsun Ispartalıyım demekten gurur duyan, yine ben müslümanım, Türküm diyen herkesin ama herkesin bu mübarek ve anlamlı Ramazan bayramını en kalbi duygularımla tebrik ediyor, Cenab-ı Allahtan daha nice bayramlara sağlık, huzur ve barış içerisinde bizleri buluşturması ve kavuşturmasını niyaz ediyorum. Bu arada küçük bir hatırlatma yapmakta fayda görüyorum. Bayram dolayısı ile şehirlerarası yollarda araç tarfiği bir hayli artacak. Sevdiklerinize hızlı değil, sağlıklı ulaşmanız için daha dikkatli araç kullanmanızı, aşırı sürat ve dikkatsizlikten uzak durmanızi rica ediyorum. Bayram tadını, acıya, gözyaşına ve kedere terketemmek adına varacağınız yere bir saat geç ulaşın ama mutlu ulaşın!... Evet değerli okurlarım, sevgili gönüldaşlarım, kıymetli hemşehrilerim... Bu bayram belkide benim için en buruk bayramlardan bir tanesi olacak. 17 Haziran çarşamba günü kaybettiğimiz babamızın yokluğunda ilk bayramı geçirmenin hüznü şimdiden içimize çöktü bile... Her bayram nerede olursak olalım, kardeşlerim,yeğenlerim ve aile bireyleri olarak mutlaka büyüklerimizin bulunduğu eve gider bayramın ilk gününü orada geçirirdik. Ailenin en büyüğü babam ve annem sıraya geçen evlatları ile tek tek bayramlaşır küçüklere harçlık verir, büyüklerin yanaklarından öper, bizlerde onların kıymetli ellerinden öper bayramı bayram tadında yaşardık. Bu bayram bir el eksik olacak, bir el öpülemeyecek! Buruk bir bayram yaşayacağız.. Sözün bittiği yerdeyiz!....