BİLİYOR MUSUNUZ?

Hasan Hüseyin AKAGÜNDÜZ yazdı. Ülkemizde 15-24 yaş Aralığında 3.500.000 EV GENCİ yaşamaktadır.                                                              Bunlar; Okumuyorlar, herhangi bir işte çalışmıyorlar, herhangi bir yerden İş’te aramıyorlar.               İstedikleri şeylerde ise büyük benzerlikler var: *sınırsız internet, *bir şekilde kısa yoldan para kazanmak, *ebeveynlerinin kendilerine karışmaması, *hayat konforlarından taviz istenmemesi, *ihtiyaçlarının hemen karşılanması.. Bu rakamın 3.500.000 (üç milyon beş yüz bin) olması kimsenin umurunda değil ama 5.000.000 ve üzerine çıkınca hepimiz birlikte ağlayacağız! Gelişmekte olan ülkemizin, gelişemeyen yetişkinleri olarak BİZ NE YAPTIKTA ÇOCUKLARIMIZ BU HALE GELDİ diye düşünmemiz gerekiyor artık! İşi hemen okullara bağlamayın; okulda verilmesi gereken eğitimi tartışmaya başlamayın!                                Lütfen bu konuda olsun objektif olun ve doğru değerlendirmelere yönelin.                                                               *Daha okula gitmeden başlayan çocuğa sınırsız HERŞEYİ TEMİN eden,            *Tüm eğitimcilerin EKRANDAN-CEP TELEFONUNDAN UZAK TUTUN uyarılarına rağmen en iyisine lâyık görerek; kimseyi dinlemeyen,               *Cebinden bol harçlığı ihmâl etmeyen, altına yaşına göre bisikleti-motosikleti-arabayı ZAMANSIZ çeken,                                                                                                                      *Vaktini kiminle, nerede, nasıl değerlendirdiğiyle ilgilenmeyen,                                                                    *Devlet okulunda zorlanıyor diye özel okullara alan, özel öğretmenlere çocuğu terk eden,                *Hayatın zorluklarıyla bocalamasın diye önündeki tüm engelleri kaldıran,                                  *Okulu/diplomayı gereksizleştiren ve değersizleştiren (baba işini sürdürür) her davranış ve yaklaşımınız o çocuğun baş edebilme becerisini elinden alırken nerelerdeydiniz? Devlet yıllardır YA İŞİNİ BUL, YA İŞİNİ KUR diye örtülü mesajlar verirken; inatla devlet kapısında iş bekleyip, İŞ VERMEYECEKSE NİYE OKUTTU BU DEVLET serzenişleri pekte karşılık bulmuyor haliyle.. Sevgili okurlarım;                                                                                                                                                              Meseleyi farklı mecralara çekmeye kalkmayalım.                                                                                               Bu çocuklar neden iş aramıyor, neden evden çıkmıyor, neden evlenmeyi düşünmüyor bunlara odaklanalım! İş olmayınca evlilik çok zor karar.  Ama birde ülke gerçeği var! ÜLKE YAŞLANIYOR!  İstatistikler Avrupa ülkelerinin çoğuna göre genç nüfustan bahsediyor ama 25-40 yaş aralığında iş/güç sahibi ama evlenmemiş yâda çok kısa sürede evliliğini sonlandırmış 1.500.000 kişiden bahsediyor. Nereye kadar sürecek bu kaos? Tabii ki bu benim şahsi görüşüm. Sizler ne düşünürsünüz bilemem ama RUH SAĞLIĞI AÇISINDANDA OLUMLU BİR GELİŞME DEĞİL! O’nu bilir, o’nu söylerim.