Hayatımızın her döneminde belli belirsiz sınavların muhatabı oluruz. Kiminde başarılı kiminde başarısız oluruz ama bunu kimseye belli etmeden yaşantımızı sürdürürüz. Ta ki konu çocuklarımızın sınavları gündeme gelinceye kadar.. Onların sınavları sanki bizimkilerden farklıymışçasına tavırlar-davranışlar geliştirir, farkına bile varmadan onlara stres yükleriz. O’nun başarılı olması üstüne kurulu cümleler kurarken ‘’kendi başarısızlığımızla yüzleştiğimizi’’ fark etmeden.. Güya kriz durumu oluşmadan-çözüm üretmeye çabalıyor oluruz.. Haydi çocuklar, bir özeleştiri yapalım. Önünüze bir sorun çıktığında kaç çözüm yolu bulabiliyorsunuz? Sonuç genellikle bizimle ilgili olacağı için genellikle en çok çıkar sağlayabileceğimizi düşündüğümüz bir sonuç bulur ve o’na saplanır-kalırız. Oysa bir arkadaşımızın sorunuysa bu çözmeye çalıştığımız durum, birkaç alternatif çıkarabildiğimizi görürüz. Kendi sorunlarımızda ise bulduğumuz, ‘’sonucundan emin olamadığımız’’ sonuca kilitlenip-kalırız. Başka yollar bulabilmeyi imkânsız hale getiririz. İşte kriz anı budur!. Bu çözümsüz kilitlenmeleri en çok öğrencilik hayatımızın en zorlu periyodu olan sınavlarda yaşarız. Her çözdüğümüz soru bir kriz anıdır. Belki en başarılı bir şirket yöneticisi bile bir günde, sınava hazırlanan bir öğrencinin çözdüğü kadar sorun çözmez.. Her sorunun tek bir cevabı varken, ‘’nasıl olur da farklı alternatifler ararız’’ sorusu aklınıza gelecektir. Sonuç değişmez ancak sizi sonuca götürecek olan yol, herkes için farklı olabilir. Evden okula; taksi, servis, belediye otobüsü ile gidebileceğiniz gibi yürüyebilirsiniz de.. Varacağınız yer değişmez, harcayacağınız zaman tamamen farklıdır. Sınavlarda sizi başarılı yapacak olan sadece bilginiz değildir! Bu bilgiyi doğru zaman kullanımıyla harmanlayabilirseniz başarı sizindir. Sınavlarda pek çok öğrencinin önüne geçmenizi sağlayan sorular genellikle; ya çelişkili şıkları olan, yada yoruma dayalı olan sorulardır. Bu soruların çözümünde bilgi şarttır ancak bilgiyi yorumlayıp-en kısa zamanda çözüme ulaşmak herkesin yapabileceği bir şey değildir! Bunu yaratıcı düşünme sistemi ile herkesin yapması mümkündür. Çok zeki olmak gerekmez. ‘’Nasıl yapılacağı’’ önemlidir. Öğrenciler genellikle BU SORULARIN ZOR OLDUĞUNU söylerler. Oysa bu soruları zor yapan sizin o soruya saplanıp-kalmanıza sebep olan, yüzeysel görünen yönlendirmedir. Bunun doğru olmadığını bilirsiniz ancak neyin yanlış olduğunu o an anlayamazsınız. Sınavdan çıkar-çıkmaz o sizi yoran soruları çok çabuk çözebilirsiniz! Sonra da ‘’neden sınavda çözemedim ben bunu’’ diye kendinizi üzersiniz.. Görünene saplanıp-kalmadan, yaratıcı düşünme ve problem çözme yeteneği kazanmak için çıkılacak yolda ilk adımı ‘’zihnimizi değişime açmak ve bunu kalpten istemek’’ olarak görüyorum ben. Değişim ve başarı bundan sonra çok kolay gelecektir. Artık çözüme hazırlanmak için; sadece test çözmenin, sadece konu bazlı çalışmaların yetmeyeceğini, işin gerçek bir danışmandan alınacak psikolojik destekten de geçtiğini sanırım daha fazla anlatmama gerek kalmamıştır. Kurduğum bu cümleler okuyanı uzman yapmaz ama en azından; çocuğa ne yapması, aileye de ne yapmaması gerektiği konusunda ışık tutar ümidini taşıyorum. 8. ve 12. Sınıfları bekleyen sınavlarda herkese başarı diliyorum. Herşey gönlünüzce olsun.